Bijna dood ervaring - paranormale - bewustzijn - hersenen - licht

Het Witte Licht: Bijna dood ervaring

Bijna dood ervaringen zijn paranormale of bovennatuurlijke waarnemingen waarin een wit licht een centrale plaats inneemt. Ze doen zich voor bij mensen die zich op de rand van de dood bevinden. Volgens sommigen zijn de ervaringen echter te wijten aan suggestie. Ook blijken de oogirissen van stervenden veel licht door te laten, of verwarren patiënten een witte lamp boven de operatietafel maar al te vaak met het licht van een bijna dood ervaring. Toch zijn er studies die aantonen dat we met een bovennatuurlijk fenomeen te maken hebben.

Feit is dat de hersenen vlak voor de dood een verhoogde elektrische activiteit vertonen. Alsof de cellen met een laatste krachtinspanning een elektromagnetisch signaal geven.

Net als in Plato's grotverhaal, in religies en in UFO waarnemingen speelt een wit licht dus een sleutelrol.

Het komt voor in de laatste wetenschappelijke bevindingen die een mysterieuze subatomaire levensvorm in een plasmabol (een wit licht) beschrijven.

Dat subatomaire deeltjes miraculeuze karakteristieken vertonen, werd in 1982 bewezen door ene Alain Aspect [vreemd dat we van de man die álles in vraag heeft gesteld, zo weinig hebben gehoord]. Zijn experimenten toonden aan dat elk deeltje -waar het zich ook bevindt- in verbinding staat met een ander deeltje. Ongeacht de afstand tussen die twee, voelen ze elkaar aan. Eén en ander bracht met zich mee dat sommige wetenschappers er nu zeker van zijn dat de wereld waarin we leven maar een schijnwereld is, of eerder een wereld die een afspiegeling is van een andere. [Alain Aspect lijkt Plato's verhaal te staven.]

***

Ontelbare getuigenissen zijn zo overtuigend dat men bijna dood ervaringen wel ernstig móét nemen. Daarbij horen er een aantal die afkomstig zijn van kinderen. Van enige beïnvloeding achteraf was na grondig onderzoek geen sprake. Niemand bleek hen bijvoorbeeld ooit iets te hebben ingefluisterd over een wit licht, hun ervaringen waren authentiek. Vele waarnemingen gebeurden ook in volstrekte duisternis, dus zonder dat er sprake was van een reële lichtbron waarmee men het witte licht had kunnen verwarren.

Over de hele wereld hebben geleerden het fenomeen onderzocht, waardoor ze volgende universele gelijkenissen hebben ontdekt:

- de bewuste ervaringen komen sinds eeuwen voor;

- ze staan los van elke religieuze achtergrond of leeftijd;

- via een tunnel komt men in een helder wit licht;

- het licht bestaat uit bewustzijn en is vredig;

- materiële dingen zijn er van geen enkel belang;

- de geest lijkt uit het lichaam te treden. Dit vinden wij het meest opmerkelijke fenomeen. Overal ter wereld zijn er ontelbare mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ze zien zichzelf vanuit de hoogte, bijvoorbeeld na een zwaar ongeval of bij een operatie. Ze kunnen precies beschrijven in welke houding ze lagen, welke verwondingen ze hadden ... ze weten hoe hulpdiensten tewerk zijn gegaan en geven visuele en auditieve details die ze -rekening houdend met de toestand waarin ze verkeerden- normaal gezien onmogelijk kunnen weten. De rustige en zelfzekere houding van mensen met een bijna dood ervaring spreekt tot de verbeelding. Hun lichaamstaal spreekt boekdelen. Alsof ze de wetenschappers die een bijna dood ervaring trachten te weerleggen al het beste van de wereld toewensen maar er ondertussen het hunne van denken. Een houding die zegt 'Ik ben honderd procent zeker, want ik heb het beleefd'.

De uittreding uit het lichaam lijkt tevens te verwijzen naar iets waar de oude Egyptenaren van doordrongen waren. Men ging er blijkbaar van uit dat de farao uit de dood kon terugkeren naar zijn lichaam, iets wat meer op een vaststaand feit leek dan op een geloof. De Egyptische priesters wisten blijkbaar dat dit een eigenschap was van de goden. Zij gingen ervan uit dat de farao -ten onrechte aanzien als een god- eveneens die gave had.

Een getuige verklaart: 'Iedereen bestond uit licht, ook ikzelf.' 'Het was er vredig en we voelden elkaar aan alsof we één en dezelfde geest waren.' Zowat hetzelfde als wat oude religies ons leren. En zowat hetzelfde als wat onder andere Edgar Mitchell, James Irwin of Eugene Cernan op de maan is overkomen. Opmerkelijk hoe sommige van die astronauten van atheïst veranderden in diepgelovigen na hun maanlanding.

***

Sommigen zien een verband tussen de wereldwijd, ontelbare, gelijkaardige getuigenissen over bijna dood ervaringen en de spirituele ervaringen van de astronauten op de maan. Ze zien de raakpunten met de universele gevoelens van medeleven, met het aanvoelen van de aanwezigheid van pas overleden geliefden, en met het Licht uit de oudste teksten. Ze realiseren zich dat sommige mensen mogelijk echte paranormale gaven hebben. En misschien was er ooit een beschaving op aarde die vertrouwd was met die bovennatuurlijke geesteswereld, vooral omdat er vóór de zondvloed blijkbaar zeer intelligente mensen moeten zijn geweest die geen behoefte leken te hebben aan een geschreven vorm van communicatie.

Anderen zullen blijven beweren dat het paranormale en bijna dood ervaringen zinsbegoochelingen zijn van goedgelovige mensen. En er zullen ongetwijfeld heel wat fantasierijke verhalen circuleren, maar of de uiteenzetting in de videoclip hieronder daar één van is, moet ieder voor zich uitmaken. Neemt u gerust de tijd. Het interview is zeer interessant, maar het duurt meer dan een uur ... dus wij gaan ervan uit dat velen onder u zullen afhaken (wat uiteraard begrijpelijk is, geizien de lengte van het videofragment).